Veelgestelde vragen
Hier vind je de meest gestelde vragen over de gezondheid van katten. Staat jouw vraag er niet tussen? Neem dan contact met ons op.
Over gezondheid
Dieetvoer kan soms minder smakelijk zijn voor je kat. Zet je kat daarom geleidelijk over op het dieet, gedurende een periode van enkele dagen tot enkele weken. Start niet met een dieet als je kat zich ziek voelt, want dan bestaat de kans dat de kat het voer associeert met ziek zijn.
Daarnaast is het handig om eerst een kleine hoeveelheid dieetvoer met normaal voer te mengen. Vergroot in een periode van enkele dagen tot weken het aandeel dieetvoer. Je kunt ook in eerste instantie kleine hoeveelheden met de hand geven of het voer een beetje warm maken (niet warmer dan lichaamstemperatuur).
Katten vinden natvoer trouwens vaak lekkerder. Probeer daarom eens vocht aan het voer toe te voegen. Ga tijdens het eten bij de kat zitten en beloon je kat als hij/zij het voer eet door extra aandacht te geven. Bijvoorbeeld door hem aan te halen of met hem te spelen.
Jeuk is erg onprettig voor je kat en veelvuldig krabben leidt tot haarverlies. Wanneer je kat ook nog eens allergisch is, dan loopt hij/zij een vervelende huidaandoening op.
Vlooienbesmetting is eenvoudig te voorkomen door regelmatig een vlooienwerend middel te gebruiken op elk huisdier. Stofzuig ook regelmatig je woning en was dierenkussens en -kleden heter dan 60 graden. Het behandelen van alle dieren én het huis is belangrijk, want vaak zit 95% van de vlooien in de omgeving i.p.v. op het dier.
Je kat kan verschillende ziekteverschijnselen vertonen, die erop wijzen dat hij/zij niet gezond is. De kat eet niet, slaapt veelt, valt af, drinkt en plast meer dan normaal, heeft een doffe en vervilte vacht, is zwak, heeft een vieze adem en/of heeft doffe ogen.
Deze verschijnselen kunnen door verschillende aandoeningen worden veroorzaakt. Je dierenarts kan op basis van onderzoek de oorzaak proberen te achterhalen.
Dagelijkse toediening van medicijnen kan een hele opgave zijn. Vooral wanneer je gedurende een langere periode iedere dag medicijnen moet geven, is het belangrijk dat dit eenvoudig te doen is.
Om ervoor te zorgen dat de behandeling voor jou en je kat leuk blijft, hebben steeds meer medicijnen een aangename smaak of worden ze in een smakelijke vloeistof aangeboden. De dierenarts kan je meer vertellen over alle beschikbare vormen van medicatie voor je kat.
De urine van je kat kan helpen bepalen of je kat ziek is en zo ja, wat hij mankeert. Aanwijzingen van suikerziekte en nierziekte zijn bijvoorbeeld in de urine terug te zien.
Je kunt de urine op verschillende manieren opvangen. Bijvoorbeeld met speciale kattenbakkorrels die geen vocht absorberen. Of je kunt de urine uit de kattenbak met een pipet opzuigen.
Het is daarbij wel belangrijk dat andere katten in huis op een andere plek hun behoefte doen. Mochten deze methodes niet werken, dan kan de dierenarts de blaas van je kat aanprikken.
Als je liever niet hebt dat je kat zich voortplant, dan kun je hem laten castreren of haar laten steriliseren. Katten die niet gecastreerd zijn, vertonen sterker natuurlijk gedrag. Ze gaan verder van huis om op onderzoek uit te gaan, vechten met andere katten en sproeien om hun territorium af te bakenen. Soms gebeurt dat ook in huis.
Wanneer je kiest voor castratie dan worden onder narcose beide teelballen weggehaald. Je kunt je poes al laten steriliseren voordat ze een nestje heeft gehad. Wanneer je poes vruchtbaar is en wil paren, merk je dit snel. Ze kan dan erg luidruchtig zijn. De sterilisatie van een poes gebeurt onder algehele narcose. De eierstokken en baarmoeder worden dan verwijderd.
Als alles goed gaat, mag je je kat dezelfde dag weer mee naar huis nemen. Ze kan dan nog even suf zijn, maar herstelt heel snel. Het is wel belangrijk dat je kat niet veel aan de hechtingen likt, want dan kan het niet goed genezen. Een operatie is pijnlijk, daarom zal uw dierenats u een pijnstiller meegeven om thuis in te geven. Geef deze altijd zoals uw dierenarts aangeeft, ook als u denkt dat uw kat geen pijn meer heeft.
Over verzorging en gedrag
Katten drinken graag vers water: uit een bak of kom die ze prettig vinden, uit de vijver of rechtstreeks uit de kraan. Hoeveel een kat drinkt, verschilt per dier. Het is hoe dan ook belangrijk dat de kat altijd water kan drinken en toegang heeft tot vers water.
Katten zijn carnivoren: ze hebben meerdere keren per dag vlees nodig. Een volwassen kat voer je minimaal twee keer per dag zodat dit goed aansluit op zijn natuurlijke eetpatroon. Je kunt kiezen voor brokjes, natvoer, vers voer of voer uit de diepvries.
Kittens kun je het beste het voer geven dat ze bij de fokker of bij de eigenaar van de moederpoes al kregen. Geef katten nooit kleine botjes, want hier kunnen ze in stikken. Er is speciaal voer voor kittens en katten die binnen leven.
Naarmate katten ouder worden, hebben ze ook ander voer nodig. Ze bewegen immers minder en hun voedingsbehoefte verandert. Neem contact op met je dierenarts voor een voedingsadvies op maat voor jouw kat.
Lees meer over kattenvoer
Je dierenarts kan adviseren over leefstijlveranderingen die helpen om je kat gezond te houden. Die kan voer adviseren dat speciaal is samengesteld voor katten met gewichtsproblemen. Ook kan de dierenarts de oorzaak ervan verder onderzoeken.
Om de gezondheid van je kat in de gaten te houden, kun je hem het beste regelmatig wegen. Gewichtsafname kan betekenen dat het minder goed gaat met je kat. Gewichtstoename is ook iets waar je alert op moet zijn. Je kunt je kat wegen met bijvoorbeeld een weegschaal voor baby’s.
De kat in je armen houden terwijl je op de weegschaal staat, is niet altijd even betrouwbaar. Wel kun je een kattenreistas of -mand met en daarna zonder de kat op een personenweegschaal plaatsen. Het verschil in beide gewichten is het lichaamsgewicht van de kat.
Let op: kleine gewichtsveranderingen zijn al relevant. Wanneer een kat 250 gram af is gevallen dan is dit al snel 5% van zijn lichaamsgewicht en dus een reden om naar de dierenarts te gaan.
Katten kunnen zichzelf over het algemeen goed schoonhouden. Ze verzorgen hun vacht door zichzelf regelmatig te wassen met hun tong. Om klitten en vervilting van de vacht te voorkomen, is het belangrijk om katers en poezen te kammen of borstelen. Zeker als ze langharig zijn.
In de herfst en in de lente zijn katten in de rui; ze verliezen dan voor een deel hun haar. Door in deze periodes te borstelen kun je haarballen voorkomen. Kortharige katers en poezen hoeven buiten de ruiperiode om niet veel geborsteld te worden.
Bij katten is er een groot verschil tussen sproeien en plassen. Sproeien doet een kat staand met de staart omhoog, soms trappelend met de achterpoten. De urine wordt recht naar achteren gespoten. Een sproeiende kat wil zijn territorium afbakenen. Een andere reden kan zijn dat de kat zijn/haar geur wil achterlaten om zo een partner te vinden.
Wat veel mensen niet weten, is dat poezen ook sproeien. Bijvoorbeeld wanneer zij willen paren. Als de sproeiende kat gecastreerd is, is er vaak sprake van stress. Het sproeien is dan meestal niet hormonaal gedreven. De stress kan voortkomen uit angst voor de omgeving, verandering van de gezinssamenstelling, andere (buur)katten in huis, verbouwing of andere onrust in de leefomgeving, straf die de (sproeiende) kat krijgt van zijn/haar baasjes.
Onderzoek de bron van de stress om de beste oplossing te vinden. Installeer bijvoorbeeld een kattenluik als er andere katten ongewenst in huis komen of geef katten die samenleven hun eigen plekjes in huis. De oorzaak van het sproeien kan ook medisch zijn. De dierenarts kan hierover uitsluitsel geven.
Als je kat in huis plast, dan kan dit door verschillende oorzaken komen. Het is belangrijk om hem/haar zo snel mogelijk te helpen zijn/har behoefte op de bak te doen. Hoe langer het gedrag duurt, hoe moeilijker het voor de kat te veranderen is. De kat plast in huis, dus dat betekent dat hij/zij echt een probleem heeft, zoals blaasgruis, osteoartritis, een blaasontsteking, stress of angst.
Een kat die lijdt heeft een veilige omgeving nodig, straf hem dus niet. Straffen werkt juist averechts. Als je kat voorheen wel netjes op de bak ging, kun je je afvragen of er in huis iets is veranderd. Bijvoorbeeld een ander merk kattengrind, ander schoonmaakmiddel, is de kattenbak op een andere plek gezet, heb je een ander type kattenbak in gebruik genomen of is er een nieuwe kat in huis komen wonen zonder een extra kattenbak te plaatsen.
Probeer de oude situatie te herstellen om te zien of de kat dan nog steeds in huis plast. Het is nodig om de kattenbak dagelijks schoon te maken, zodat je je kat aanmoedigt om deze te gebruiken. Maak de plasplekken goed schoon, maar niet met azijn. Dat bevat stoffen die ook in kattenurine zitten en nodigt juist uit om opnieuw op die plek te plassen.
Een krolse kat gaat meestal veel miauwen, soms heel luidruchtig. Ze schuurt met haar buik over de grond en wil graag gestreeld of aangeraakt worden. Ze steekt haar achterste in de lucht, om de houding van paren aan te nemen. De poes wil haar geur meer verspreiden dan normaal, om katers aan te trekken. Ze zal dus meer tegen mensen, meubels en muren aanwrijven. Ook kan ze kleine beetjes urine in huis achterlaten.
Je kunt als eigenaar niet veel doen tegen krolsheid, behalve wachten en aandacht aan je kat besteden. Haar paringsdrang is zo groot, dat ze gefrustreerd raakt zolang dit niet gebeurt. Eigenlijk maakt ze hiermee duidelijk dat ze gedekt wil worden.
Een kat wordt krols in de periode dat de dagen langer worden (vanaf ongeveer eind december tot en met de zomer). Ze kan meerdere keren per jaar krols worden, zolang ze niet gedekt wordt. Krolsheid houdt meestal 7 tot 10 dagen aan. Soms wordt ze 10 dagen na de vorige krolsheid alweer krols.
In de krolse periode is de kans erg groot dat ze zwanger wordt gemaakt. Een krolse kat kun je daarom beter binnenhouden, tenzij je een nestje wilt krijgen. Dat is wel een keuze waar je goed over na moet denken, omdat een nestje in huis het nodige werk betekent en er al veel katten in Nederland zijn. Een poes kan twee keer per jaar een nestje krijgen.
Kittens moeten meteen bij de moeder drinken; die melk bevat bestandsdelen die de kittens beschermen tegen verschillende infecties. Elke kitten moet voldoende melk drinken. Dit is meestal het geval als de kitten na het zogen rustig slaapt. Als een kitten voortdurend piept dan kan dit door de honger komen. Bijvoorbeeld omdat de moeder niet genoeg melk geeft of omdat de kitten ziek is.
Een kitten is nog niet in staat om de eigen lichaamstemperatuur op peil te houden. De plek van het nest moet daarom warm en tochtvrij zijn. Ook moet de ruimte schoon zijn om ziekte en complicaties te voorkomen. Het is belangrijk om het gewicht van de kittens in de gaten te houden om te zien of ze groeien. Weeg ze elke dag met een nauwkeurige weegschaal rond hetzelfde tijdstip. Ga uit van de gemiddelde wekelijkse gewichtstoename, want die is betrouwbaarder.
Diarree komt regelmatig voor bij kittens; de oorzaken zijn legio. Om te voorkomen dat kittens uitdrogen, kun je diarree het beste direct behandelen. Kittens mogen volgens de wet na 7 weken weggehaald worden bij hun moeder. Voor hun gezondheid is dit ten zeerste af te raden. Het is veel beter om de kittens tot minimaal 12 weken en liever zelfs tot 14 weken bij hun moeder te laten.
Vanaf het moment dat kittens in een nestje geboren worden leren zij omgaan met katten, andere dieren en mensen. Een doordachte opvoeding is belangrijk, omdat de kitten dan als jonge en volwassen kat goed om kan gaan met zijn omgeving. Ze worden in deze eerste fase gesocialiseerd; dan zijn de kittens tussen de drie en acht weken.
De moederkat speelt een belangrijke rol: haar gedrag is namelijk het voorbeeld voor de kittens. De tweede socialisatieperiode begint vanaf veertien weken. Dit deel van de kattenopvoeding vindt plaats bij de nieuwe eigenaar van de kat; de meeste fokkers leveren de kat pas na dertien weken. Dit betekent dat de kat in deze weken leert wennen aan zijn nieuwe huis en de medebewoners - inclusief andere dieren.
Het is belangrijk om dit op positieve wijze te stimuleren door aandacht aan je kat te geven en hem/haar te leren wat hij/zij waar kan vinden. Denk bijvoorbeeld aan de kattenbak, de slaapplaats, het voerbakje en het kattenluik. Maar ook de regelmaat in je huishouden, hechting aan jou als baasje en hechting aan het huis.
Wanneer dit deel van de kattenopvoeding niet goed wordt aangepakt, dan kan dit negatieve gevolgen hebben. Een slecht gesocialiseerde kat heeft last van stress, angst en kan zelfs huidproblemen en gedragsproblemen ontwikkelen.
Over pijn bij katten
Er zijn twee soorten pijn: chronisch en acuut. Chronische pijn is pijn die langer dan 3 maanden duurt. Dan is de kat in vergelijking met vroeger: minder actief, minder soepel, vaker onzindelijk, minder speels, agressiever, terughoudender met springen, slaperiger, minder aanhankelijk, minder bezig met vachtverzorging en/of minder aan het krabben waardoor je kat lange nagels heeft.
Acute pijn doet zich voor na een incident, zoals een ongeluk of een operatie. Er zijn vier lichaamshoudingen waaraan je deze pijn kunt herkennen. Als je ontdekt of vermoedt dat je kat pijn heeft, maak dan een afspraak bij de dierenarts.
Katten die geen pijn ervaren, gedragen zich normaal. Hun ‘kattentaal’ komt overeen met hun natuurlijke manier van doen. Je herkent een pijnvrije kat bijvoorbeeld doordat de ogen open zijn, het hoofd omhoog staat, je kat alert is, je kat ontspannen in gekrulde houding ligt uit te rusten.
Als je kat acute of chronische pijn heeft, dan kun je dit aan verschillende signalen herkennen. Als je deze signalen bij jouw kat ziet, maak dan een afspraak bij de dierenarts.
Katten zijn geneigd om in stilte hun pijn te ondergaan. Zij proberen de pijn van nature te verbergen, zodat zij niet zwak overkomen op hun omgeving.
Als je merkt dat je kat zich afzondert, en hij/zij deed dit voorheen niet, dan kan er iets met je kat aan de hand zijn. Neem contact op met de dierenarts om na te gaan wat er bij je kat speelt.
Nee, dat is niet waar. Medisch gezien heeft pijn bij katten dezelfde werking als bij mensen; er komt ergens een pijnprikkel vandaan en daar kan je kat heel veel ongemak van ondervinden.
Als je pijn niet tijdig behandelt dan wordt de pijn steeds erger en daardoor ook slechter behandelbaar. Ook om complexere kwalen te voorkomen, is het belangrijk de oorzaak aan te pakken. Zo zorg je ervoor dat je kat lekker in zijn/haar vel zit en niet hoeft te lijden.
Absoluut niet. Deze pijnstillers zijn bestemd voor mensen en niet voor dieren. Als je je kat paracetamol of ibuprofen geeft, dan kan dit enorm schadelijk zijn.
Als je denkt dat je kat pijn heeft, neem dan contact op met je dierenarts. Zo wordt de juiste diagnose gesteld en kan je kat, indien van toepassing, de juiste pijnstilling voorgeschreven krijgen.
Nee, dat klopt niet. Pijnstillers zoals Metacam Kat zijn speciaal voor katten ontwikkeld. Het is daarentegen wel noodzakelijk dat een pijnstiller op basis van de diagnose door de dierenarts wordt voorgeschreven. Zo weet je dat je de juiste oorzaak van de pijn aanpakt en dat je kat hier baat bij heeft. Als pijn niet goed wordt behandeld, dan kan dit vervelende gevolgen hebben voor je kat.
Wanneer je je kat pijnstillers geeft, let er dan goed op dat hij/zij niet uitgedroogd is. Geef je pijnstilling en eet of drinkt je kat niet? Neem dan contact op met je dierenarts en geef geen pijnstilling tot je hem/haar hebt gesproken.
Lees meer over pijn bij katten
Als je kat bij chronische nierziekte pijn ervaart, dan kan de dierenarts advies geven over hoe je je kat kunt ontlasten. Neem daarom altijd contact op met je dierenarts als je vermoeden van pijn bij je kat hebt, ook bij chronische nierziekte.
Je kunt daarnaast praktische aanpassingen in de omgeving van de kat doen om het hem/haar zo makkelijk mogelijk te maken.
Artrose is een vervelende aandoening; ontstekingen zorgen voor slijtage aan gewrichten, waardoor de kat dagelijks pijn ervaart en het probleem steeds erger wordt. Artrose gaat niet meer over, maar met de juiste behandeling kan je kat wel elke dag maximaal blijven genieten. Gelukkig kan een dierenarts vaak snel de juiste diagnose stellen.
De juiste behandeling voor een kat met artrose is simpel. Ontstekingsremmers (zogenaamde NSAID’s) zijn de basis van elke behandeling. Deze helpen namelijk zowel tegen de ontstekingen als tegen de pijn. Ze dienen levenslang gegeven te worden.
Soms schrijft een dierenarts ook voedingssupplementen of dieet voor. Dit is een ondersteuning van de behandeling, het kan echter niet doen wat een NSAID wel doet.