Als je niet met je hond gaat fokken, is castratie een mogelijkheid. Deze ingreep wordt bij mannelijke en vrouwelijke dieren onder narcose gedaan. Bij mannetjes worden de testikels verwijderd. Bij vrouwtjes worden de eierstokken weggehaald. De dierenarts kan je vertellen wat de beste leeftijd is om je hond te castreren.
Castratie wordt om verschillende redenen overwogen dan wel geadviseerd. Bijvoorbeeld om medische redenen of om bevruchting te voorkomen. Soms wordt castratie toegepast om een gedragsverandering bij de hond teweeg te brengen. Het heeft namelijk een effect op de hormonen van je hond. En die hormonen beïnvloeden het gedrag.
Je kunt er echter niet vanuit gaan dat de castratie van je hond automatisch het gedrag verandert. Het is belangrijk dat je gedrag eerst goed laat analyseren voordat je zo’n besluit neemt. Castratie heeft soms geen zin of zelfs een verergerend effect op ongewenst gedrag.
Bij teefjes wordt vaak door mensen de term sterilisatie genoemd waar eigenlijk castratie bedoeld wordt. Dit zijn twee verschillende ingrepen. Bij sterilisatie worden de eileiders van de teef doorgehaald, wat in Nederland eigenlijk zelden gedaan wordt. Castratie van de hond kan wel al op jonge leeftijd. Wanneer de dierenarts castratie adviseert, dan wordt doorgaans voor teven aangeraden om dit 2 tot 3 maanden na de eerste loopsheid te doen.
Gemiddeld wordt een teef 2 keer per jaar loops, vanaf een leeftijd van 6 tot 18 maanden. Zij is dan 2 tot 3 dagen vruchtbaar, wat je herkent aan bloedingen uit haar vulva. In de loopse periode proberen reuen het teefje te dekken.
Als je als eigenaar kiest voor castratie van je teef of reu, dan kan dit voor- en nadelen met zich meebrengen. We zetten ze hieronder kort voor je op een rijtje. Laat je vooraf goed door de dierenarts informeren over de ingreep, inclusief de kosten en wat daar wel/niet bij in zit, zoals de nodige pijnbestrijding voor na de operatie. Goede pijnbestrijding is noodzakelijk, minimaal tot en met 5 dagen na de ingreep.
Voordelen castratie
-
Reuen lopen na de ingreep minder snel weg.
-
Reuen vertonen minder voortplantingsgedrag, zoals bestijgen, weglopen op zoek naar teefjes en territoriaal markeergedrag.
-
De (goedaardige) vergroting van de prostaat komt minder voor.
-
Teven worden niet meer loops en kunnen niet meer zwanger worden.
-
De kans op baarmoederontsteking en schijnzwangerschap is minimaal. Ook melkkliertumoren komen minder voor. De preventie van melkkliertumoren door castratie van een teef is afhankelijk van hoe vaak zij al loops is geweest.
-
Het risico op suikerziekte neemt af.
Nadelen chirurgische castratie
-
Aan elke operatie zijn risico’s verbonden.
-
Honden kunnen incontinent worden. Grotere rassen hebben een hoger risico dan kleinere rassen.
-
Honden kunnen incontinent worden.
-
Teven kunnen een puppycoat krijgen; de structuur van hun vacht wordt dan anders.
-
Je kunt een castratie nooit ongedaan maken. Je hond is dus voor de rest van zijn/haar leven onvruchtbaar.
Castreren vs. steriliseren hond
Wat is eigenlijk het verschil tussen het steriliseren en castreren van een hond? Castratie is eigenlijk een vorm van sterilisatie. Steriliseren slaat op het onvruchtbaar maken van een dier. Bijvoorbeeld door onderbreking van de zaadleiders of eileiders. De reu of teef blijft dan wel onder invloed van hormonen maar is niet meer vruchtbaar. Meestal wordt castratie toegepast door de zaadballen en eierstokken volledig te verwijderen.